Donderdag 31 mei
PARO
Vandaag hebben we een extra dag in Paro. Volgens het oorspronkelijk reisschema zouden we vandaag naar India vliegen echter gezien het feit dat er op de vluchten van Drukair deze dag geen plaats meer vrij was , hebben we besloten de gehele reis met één dag te verlengen.
Na het ontbijt zullen we per fiets Paro en de Paro- vallei nader gaan verkennen.
Het is een karakteristiek straatbeeld in Paro : onder de duizenden gebedsvlaggen die tussen de houtenhuizen zijn gespannen , zitten de stadbewoners in de schaduw. Paro ligt in een vruchtbare vallei en de meeste bewoners komen aan de kost op de vruchtbare akkers in de heuvels rondom de stad. In de stad Paro (en uiteraard ook in de rest van Bhutan) kunnen we veelal genieten van de “falluskunst”. We kunnen er gewoonweg niet omheen en voordat we Bhutan gaan verlaten toch nog even een kleine bijdrage over een stuk aparte folklore .
Je ziet ze kunstig geschilderd op de witte gevels van huizen, winkels en restaurants of ze hangen in allerlei formaten boven de voordeur. In Bhutan is een houten penis in huis net zo gewoon als een houten pollepel. De geschiedenis van het fallussymbool is zoals gezegd een onderdeel van de Bhutanese folklore en vindt zijn oorsprong in een legende. De penis verwijst naar een populaire heilige die eind 15e eeuw leefde. Lama Drukpa Kunley , beter bekend als de Heilige Dwaas, stond voor vrijheid, zorgeloosheid en ondubbelzinnigheid. Hij vond het logisch dat het gewone volk moeite had met de Boeddhistische leer omdat het allemaal te dogmatisch en te braaf onderwezen werd.
Hij versloeg demonen die de toegang tot de valleien in Bhutan bezet hielden. Dat laatste deed hij met z’n penis. Hij mediteerde en ontwikkelde daarbij zoveel innerlijke warmte dat zijn fallus in een hete ijzeren staaf veranderde, die hij gebruikte om de demonen te verbranden. Dus werd de penis zijn handelsmerk om mensen te provoceren en hun aandacht te krijgen. Hij stak de draak met bestuurders en religieuze leiders die op naam en gewin uit waren, dronk een goed glas alcoholische drank en deelde het bed met vele vrouwen.
De geschilderde en houten penissen in Bhutan verwijzen dus naar de seksuele escapades van deze lama. Ze bieden bescherming tegen boze geesten ,voorzien je van een flinke dosis geluk en hebben niets te maken met porno of erotiek. En i
n tegenstelling tot wat veel mensen denken ,dienen ze ook niet om voor kinderrijke gezinnen te zorgen. Wetenschappers vrezen echter dat het rijk van de penis uitgezongen is in Bhutan. De moderniteit grijpt om zich heen waardoor de falluskunst steeds meer in de verdrukking raakt. In Paro heerst een bouwwoede. Appartementsgebouwen en winkelcentra rijzen als paddenstoelen uit de grond. Op de gevels van de nieuwe constructies worden steeds minders van die enorme fallussen geschilderd. Het lijkt wel of de moderne Bhutanees zich schaamt voor het al oude symbool.
Na de binnenstad verkend te hebben zullen we onze fietstocht voortzetten en brengen wederom een bezoek aan de Paro-vallei. We zullen genieten van het landschap met z’n schoonheid en van het uitzicht op de reuzen van de Himalaya. De besneeuwde bergtoppen liggen nu binnen handbereik echter liggen in werkelijkheid nog ruim vierduizend meter hoger dan op het niveau waarop wij fietsen.
Op de vruchtbare akkers verbouwen de boeren de zeldzame rode rijst. De boeren langs de weg verkopen kaas (gemaakt van melk van de Yak) en een andere snack of delicatesse: gedroogde koeienhuid .’s Avonds overnachting in hotel Umo. Dit zal onze laatste avond in Bhutan zijn. Morgen zal een nieuw avontuur beginnen in India.
Moe maar voldaan zullen we op onze “ superior kamers “ wegdromen en terug kijken op onze mooie en avontuurlijke onderneming in Bhutan.