Spectaculaire maskerdansen, boogschieten en traditionele kledij, dat is de Tsechu, het hoogtepunt van het boeddhistische kalenderjaar in Bhutan. Wanneer de regentijd voorbij is en de oogst is binnengehaald, wordt voor de meeste Bhutanezen het sobere boerenbestaan onderbroken door deze religieuze festivals. Door het hele land worden er in grote en kleine kloosters gemaskerde dansen opgevoerd, met ieder een eigen stijl. Zo heb je de dierendans, zwarte-hoeden dans en de kwade-godendans. Er wordt op lange hoorns geblazen en op cimbalen geslagen. Tussen de voorstellingen door komen er een paar clowns op om de mensen te vermaken. Vooral door schuine moppen te vertellen; dit begrepen wij pas later. Mooi om te zien is dat jong en oud van heinde en verre komt. Hun boerenkleding hebben ze verruild de mooiste gho of kiira (tradionele gewaden) en sierraden. Een ware kleurenexplosie. Het is een muzikaal feest voor iedereen om het geloof in Boeddha te versterken en om vrienden en familie te zien.

Buiten de kloosters gaat het er vaak wat minder religieus aan toe. De alcohol vloeit rijkelijk, er worden gokspelletjes gespeeld en op de houtvuurtjes rond het festivalterrein wordt yakvlees geroosterd. Overal staan kraampjes waar yakhuiden, Chinese rijstkommen en traditionele kledij worden verkocht. Uiteraard vinden er ook boogschietwedstrijden plaats, want boogschieten is dé nationale sport van het land. De stemming is vrolijk en de mensen genieten volop van de gezelligheid dat het harde boerenbestaan voor eventjes doet vergeten. De festivals vinden plaats in het voor- en najaar, waarvan de belangrijkste plaatsvinden in Paro, Thimpu en de Bumthangregio.